Wydawnictwo Znak 2017
394 str
Kiedy na ziemi spadają płatki śniegu, a wraz z nimi zstępują anioły zaczyna się czas na cuda, miłość, zapomnienie o dawnych waśniach, przebaczenie i nowe początki.
Tego wszystkiego doświadcza Majka, która co prawda zadomowiła się w Malowniczym, ale nadal dużo rzeczy ją potrafi zaskoczyć, wzruszyć, zdenerwować i rozśmieszyć.
Jest to wigilijna opowieść, która nie jest cukierkowa, nie sypie śniegiem na rozradowane buzie, ale prosto w oczy i pod drzwi, nie daje migotania światełek, a gwiazdy przed oczami po ciosie od osoby, od której nie spodziewa się aż takiej krzepy.
Mrozi nie serca, a całe ciało zepsutym ogrzewaniem i podejściem niektórych do życia.
A mimo to na koniec rozświetla się światłem świec, budzi łagodność w oczach i otwiera serca.
Kończąc książkę i patrząc na opatrzone już drzewko, które jeszcze rano chciałam rozebrać, poczułam na nowo magię świąt, poczułam wielkość bijącą od Dzieciątka i ogarnął mnie spokój.
Taka właśnie jest ta książka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz